Algunas observaciones sobre los principales textos escatológicos de Nuestro Señor (S. Mateo, XXIV) (continuatur)
Tertia sectio: Versiculi superiores, 15-28, sub perspectiva unica indeterminata proponuntur. At in v. 29 fit iam transitus ad perspectivam expresse et unice eschatologicam. Ample iustificatur hic transitus; deinde vero fit exegesis usque ad v. 36, praesertim vero versiculorum 33-36. Tandem perfecta...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Spanish |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1938
|
| In: |
Gregorianum
Year: 1938, Volume: 19, Issue: 4, Pages: 543-572 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Parallel Edition: | Electronic
|
| Summary: | Tertia sectio: Versiculi superiores, 15-28, sub perspectiva unica indeterminata proponuntur. At in v. 29 fit iam transitus ad perspectivam expresse et unice eschatologicam. Ample iustificatur hic transitus; deinde vero fit exegesis usque ad v. 36, praesertim vero versiculorum 33-36. Tandem perfecta exegesi S. Matthaei, expeditur illa difficultas quae omnem fere exegesis formam videtur urgere, scl. verba Domini videri favere discipulorum errori qui utrumque eventum, eversionem Hierusalem et parusiam, in tempora eschatologica includebant. Respondetur: considerato solum textu S. Matthaei et S. Marci, id dicendum videtur quod Dominus noster utrumque eventum neque expresse disiungere neque expresse coniungere voluit. Id autem probatur, et, hoc posito, ostenditur quomodo nullo modo Dominus faverit discipulorum errori. — II. Concordia S. Matthaei cum S. Luca. - Exponitur primum summa quae primo aspectu adesse videtur difficultas concordiae. Deinde satis ample exponuntur difficultates quibus urgentur recentes quidam concordiae modi. Tandem eligitur is concordiae modus quo tum ea quae S. Matthaeus scribit tum ea quae S. Lucas, utraque in eodem sermone eschatologico Christus Dominus formaliter dixit. Idem modus ample exponitur rationibusque firmatur. Tangitur deinde quaestio subtilis cur S. Matthaeus et S. Marcus ea omiserint quae clara ac definita S. Lucas adhibuit; vicissim cur hic locutiones magis obscuras et vagas quas alii duo adhibuerunt, praetermiserit. — III. Epilogus. - Exposita concordia S. Matthaei cum S. Luca, indicatur concatenatio textus quasi integralis. Nulla scl. est difficultas in his quae antecedunt « abominationem desolationis ». Hanc post, responsio Salvatoris dici potest significationem habere eschatologicam, quatenus punctum ultimum quo omnia referuntur est aliquo modo parusia. - Itaque incipit Dominus a designata obsidione Hierusalem et proxima eius desolatione, neque tamen eam disiungit expresse a consummatione mundi: S. Lc. XXI, 20-22. Dein ampliatur perspectiva, modo tamen vago et indeterminato, atque intra eam proponitur gravissima calamitas seu « abominatio desolationis » ita ut ad postrema tempora et ad tempus eversionis Hierusalem simul referatur. Inculcantur praeterea certa quaedam elementa de eversione Hierusalem et quidem omnino determinata, sed ita tamen ut illam a ruina mundi positive et expresse non disiungant: S. Matth. XXIV, 15-22; S. Lc. XXI, 23-24. Postea redit perspectiva vaga, quae tandem resolvitur in perspectivam determinate eschatologicam. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Gregorianum
|