Algunas observaciones sobre los principales textos escatológicos de Nuestro Señor (S. Mateo, XXIV) (Continuatur)

Factis quibusdam stabilitis, aditus fit ad ipsam cp. XXIV interpretationem adumbrandam, fixis quibusdam quasi lineamentis quae oportet aut quae saltem in interpretando sequi possumus. Et primum quidem textus S. Matthaei in se ipse consideratur, omisso S. Luca. Deinde concordia S. Matthaei cum S. Luc...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Segarra, F. (Author)
Format: Electronic Article
Language:Spanish
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1938
In: Gregorianum
Year: 1938, Volume: 19, Issue: 3, Pages: 349-375
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Parallel Edition:Electronic
Description
Summary:Factis quibusdam stabilitis, aditus fit ad ipsam cp. XXIV interpretationem adumbrandam, fixis quibusdam quasi lineamentis quae oportet aut quae saltem in interpretando sequi possumus. Et primum quidem textus S. Matthaei in se ipse consideratur, omisso S. Luca. Deinde concordia S. Matthaei cum S. Luca ostenditur; nam de S. Matthaei cum S. Marci concordia difficultas alicuius momenti nulla est. Itaque : I. Textus S. Matthaei in se ipse consideratus. - Exposito in primis schemate interpretationum quae proponi solent, explicantur primum praenotanda quaedam, dein adumbratur exegesis. - a) Praenotanda. 1. Materia responsionis Jesu. Videtur comprehendere tum finem mundi tum quasi finem mundi iudaici. - 2. Interna materiae dispositio. Tota responsio constituit unum quid compactum, ita ut admitti nequeat alios versiculos ad finem mundi alios ad solam eversionem Hierusalem referri. - 3. Perspectiva istius totius compacti. Ratione quadam generali dici potest perspectivam esse unicam, modo vagam et indeterminatam, modo plane eschatologicam ita ut id quo omnia referuntur, sit parusia seu consummatio mundi. - b) Exegesis: Claritatis causa in 3 sectiones distribuitur exegesis totius loci : Ia comprehendit vv. 4-14; 2a, vv. 15-28; 3a, vv. 29-36. — Prima sectio : Probatur ea effici totum quoddam in quo Jesus facta quaedam a genere signorum secernit. — Altera sectio : Primum signum est « abominatio desolationis », in ordine ad quam et quasi in functione illius cuncta proponuntur. Hoc posito, primum discutiuntur duae quaestiones, altera primaria, secundaria altera; deinde singulorum versiculorum fit exegesis. 1) Quaestio primaria : scl. « abominatio desolationis » ex se, modo id patiatur Evangeliorum contextus, referri omnino potest tum ad tempus eversionis Hierusalem, tum ad postrema tempora. — Quaestio secundaria : Expensis locis ex Daniele, ex libro Mach., ex ipsis Evangeliis, videtur designari per expressionem « abominatio desolationis » aliquid divino cultui contrarium, aliquid aliquo modo idololatricum, quod in loco ubi nefas sit obiecta idololatrica constituere et qui hoc sensu est sanctus, collocabitur. - 2) Singulorum versiculorum exegesis : Tamquam fundamentum ponitur « abominationem desolationis » non esse definito tempore collocandam, sed indefinito et indeterminato, ita ut possit reapse ad haec vel ad illa vel etiam ad varia simul tempora referri, proinde indeterminata sunt etiam quoad tempus omnia illa quae tamquam connexa cum illa proponuntur. Haec indeterminatio seu perspectiva temporis vaga sub qua omnia exhibentur, punctum potest esse concordiae contrariarum interpretationum, quae quidem, quatenus exclusivae non sunt sed simpliciter affirmant, singulae videntur magna probabilitate, certe magnorum interpretum auctoritate firmari. His notatis, fit exegesis in particulari, et singuli versiculi a 15 ad 28 tum de tempore eversionis Hierusalem tum de postremis temporibus ostenduntur verificari.
Contains:Enthalten in: Gregorianum