Les offrandes de messes

Quaestio de stipendio, pro applicatione missae debito ex justitia commutativa, scatet difficultatibus (ut notatum est a Lugone olim, et nostris diebus a G. Arendt), habito respectu ad prohibitionem simoniae ex jure naturali. Quanquam enim constat inter omnes doctores catholicos, dari et accipi illud...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: de la Taille, Maurice (Author)
Format: Electronic Article
Language:French
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1923
In: Gregorianum
Year: 1923, Volume: 4, Issue: 3, Pages: 355-405
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Parallel Edition:Electronic
Description
Summary:Quaestio de stipendio, pro applicatione missae debito ex justitia commutativa, scatet difficultatibus (ut notatum est a Lugone olim, et nostris diebus a G. Arendt), habito respectu ad prohibitionem simoniae ex jure naturali. Quanquam enim constat inter omnes doctores catholicos, dari et accipi illud ut stipendium sustentationis, tamen quomodo pro tali stipendio pactio fieri possit onerosa circa missae applicationem, omissis quidem illis theologis qui justitiae debitum negant immerito, ita plerique inter se dissentiunt (appellata ab aliis locatione operae, ab aliis conventione do ut facias, ab aliis donatione modali), ut quod vitium simoniae declinare quisque contendit, affingat ceteris, nec sine validis rationibus. Quare aliam viam inire licet, quam commendat conspectus sacrificiorum historicus. Quas enim partes in sacrificiis veterum habuit ovis hominis laici per sacerdotem litanda, easdem habent in sacrificio eucharistico (servatis servandis) oblationes fidelium. Quo fit ut quemadmodum sacerdoti Hebraeorum de hostia semel litata liceret vesci, quin censeretur a laico viro remunerari, sed a Deo (cui munus iam consecratum erat) ali; sic sacerdoti christianorum suppetit ex mensa altaris victus, non quasi a fidelibus impensus sibi, sed a Deo retributus, cui eatenus censetur a quopiam sterni mensa sacrificiorum, quatenus sufficiat oblatio et ritui eucharistico celebrando et sacerdoti sustentando, altaris participi. Quae paritas et suadetur ex Paulo, et affirmatur a testibus traditionis, et praesertim liturgiis illustratur. Unde intellegitur quomodo fideles sint suffragii, oblationi suae correspondentis, proprii directores. Quae autem in contrarium moventur difficultates, in quodam altero articulo examinabuntur.
Contains:Enthalten in: Gregorianum