Gratia supponit naturam: Zur Geschichte eines theologischen Prinzips
Molina, ut videtur, primus habet: Gratia supponit naturam, sed consonantiam utriusque caute explicat. Theologi contra Baium pugnantes supernaturalitatem gratiae omni ex parte cognoscunt, sed vix ad nostrum principium recurrunt. Tempore sic dictae illuminationis Kuhn hoc axioma adhibet, forma illa ho...
| Autor principal: | |
|---|---|
| Tipo de documento: | Recurso Electrónico Artigo |
| Idioma: | Alemão |
| Verificar disponibilidade: | HBZ Gateway |
| Interlibrary Loan: | Interlibrary Loan for the Fachinformationsdienste (Specialized Information Services in Germany) |
| Publicado em: |
1939
|
| Em: |
Gregorianum
Ano: 1939, Volume: 20, Número: 4, Páginas: 535-552 |
| Acesso em linha: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Parallel Edition: | Recurso Electrónico
|
| Resumo: | Molina, ut videtur, primus habet: Gratia supponit naturam, sed consonantiam utriusque caute explicat. Theologi contra Baium pugnantes supernaturalitatem gratiae omni ex parte cognoscunt, sed vix ad nostrum principium recurrunt. Tempore sic dictae illuminationis Kuhn hoc axioma adhibet, forma illa hodie usitata, neque satis a significatione semipelagiana recedere videtur. Inde usque ad nostra tempora theologia catholica rectum sensum principii indagare studet id prae oculis habens, ne naturae vires, quatenus a gratia supponuntur, indebito modo extollantur. Gratia supponit naturam, hoc certo sensu est extra dubium; sed quia significationis semipelagianae periculum non semper cautum est atque in ipsis verbis latere potest, melius est principium illud non sine discrimine adhibere. |
|---|---|
| Obras secundárias: | Enthalten in: Gregorianum
|
