De visigodos a carolingios. El monacato en el noreste peninsular antes, durante y después de la conquista islámica (siglos IV–IX)

In recent decades, our understanding of Late-Antique and Early-Medieval monasticism in the Iberian Peninsula has made considerable progress. This also extends to the territories that today form Catalonia, where a growing corpus of archaeological and written evidence has become increasingly available...

Πλήρης περιγραφή

Αποθηκεύτηκε σε:  
Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Costa Badia, Xavier (Συγγραφέας) ; Sales Carbonell, Jordina 1971- (Συγγραφέας) ; Sancho i Planas, Marta (Συγγραφέας)
Τύπος μέσου: Ηλεκτρονική πηγή Άρθρο
Γλώσσα:Ισπανικά
Έλεγχος διαθεσιμότητας: HBZ Gateway
Interlibrary Loan:Interlibrary Loan for the Fachinformationsdienste (Specialized Information Services in Germany)
Έκδοση: 2024
Στο/Στη: Hispania sacra
Έτος: 2024, Τόμος: 76, Τεύχος: 154
Άλλες λέξεις-κλειδιά:B Monacato
B Condados catalanes
B Antigüedad Tardía
B Conquista islámica
B Imperio Carolingio
Διαθέσιμο Online: Volltext (kostenfrei)
Volltext (kostenfrei)
Περιγραφή
Σύνοψη:In recent decades, our understanding of Late-Antique and Early-Medieval monasticism in the Iberian Peninsula has made considerable progress. This also extends to the territories that today form Catalonia, where a growing corpus of archaeological and written evidence has become increasingly available and understood. However, when analysing the evolution of monasticism in the Catalan area from its inception during the Late Roman Empire to its territorial consolidation in the Carolingian period, a noticeable data gap appears in the 8th century, coinciding with the arrival of Islam in this region. In this paper, we re-examine this gap in terms of continuities and disruptions, establishing a new interpretative framework to explain the transition from Visigothic to Carolingian monasticism.
El conocimiento del monacato tardoantiguo y altomedieval de la península ibérica ha experimentado un notable avance en los últimos decenios. De este enriquecimiento se ha beneficiado también el cuadrante noreste, donde cada vez contamos con un mayor número de datos arqueológicos y textuales. Sin embargo, al analizar la evolución del monacato en el área catalana desde su implantación durante el Bajo Imperio Romano hasta su definitiva consolidación territorial en época carolingia, seguimos detectando un vacío de datos en el siglo VIII, coincidiendo con la invasión islámica de ese territorio. En el presente artículo, reexaminamos este hiato en términos de continuidades y rupturas, estableciendo un nuevo marco interpretativo para explicar el paso del monacato visigodo al carolingio.
ISSN:1988-4265
Περιλαμβάνει:Enthalten in: Hispania sacra
Persistent identifiers:DOI: 10.3989/hs.2024.1101