Problema odinočestva v religiovedenii i filosofii
Проблема одиночества в религиоведении и философии
The complex and contradictory collisions of the XX century brought to the fore a whole range of social and existential problems, among which, undoubtedly, belongs the problem of loneliness. Indeed, in traditional cultures, the individual remained included in a system of rigid social ties, which, on...
| Subtitles: | Дінтану мен философиядағы жалғыздық мәселесі |
|---|---|
| Authors: | ; ; ; |
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Russian |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Journals Online & Print: | Drawer...
|
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Äl-Farabi Atyndaġy Ķazaķ Ūlttyķ Universitetí
2023
|
| In: |
Chabaršy. Dintanu serijasy
Year: 2023, Volume: 36, Issue: 4, Pages: 34-41 |
| Further subjects: | B
одиночество
B проблема B образование B философия B религия |
| Online Access: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| Summary: | The complex and contradictory collisions of the XX century brought to the fore a whole range of social and existential problems, among which, undoubtedly, belongs the problem of loneliness. Indeed, in traditional cultures, the individual remained included in a system of rigid social ties, which, on the one hand, did not allow the autonomy of the individual, but on the other hand, prevented the spread of the phenomena of alienation and loneliness. In the era of the formation of bourgeois relations, the process of forming an "atomic individual" began to actively develop. Atomicity has led to the rupture of system-forming connections in the systems man-man, man-culture, man-society. Thus, the very foundations of human existence in the world were destroyed, which led to the formation of both a number of new existentials of human existence and forms of their social manifestation. Loneliness is a complex socio-spiritual phenomenon that affects the very essence of human existence. It is such a phenomenon, the existential meaning of which, it would seem, is clearly presented even to ordinary consciousness. Сложные и противоречивые коллизии XX века выдвинули на первый план целый ряд социальных и экзистенциальных проблем, к числу которых, несомненно, относится проблема одиночества. Действительно, в традиционных культурах индивид оставался включенным в систему жестких социальных связей, которые, с одной стороны, не допускали автономии индивида, но, с другой стороны, препятствовали распространению явлений отчуждения и одиночества. В эпоху становления буржуазных отношений начал активно развиваться процесс формирования "атомарного индивида". Атомарность привела к разрыву системообразующих связей в системах человек-человек, человек-культура, человек-общество. Таким образом, были разрушены сами основы существования человека в мире, что привело к формированию как ряда новых экзистенциалов человеческого существования, так и форм их социального проявления. Одиночество - это сложный социально-духовный феномен, который затрагивает саму суть человеческого существования. Это такое явление, экзистенциальный смысл которого, казалось бы, ясно представлен даже обыденному сознанию. Однако за такой ясностью скрывается сложное и противоречивое философское содержание. Неслучайно в современной науке нет единой точки зрения на природу и сущность одиночества, а также на причины его появления. ХХ ғасырдың күрделі және даулы қақтығыстары бірқатар әлеуметтік және экзистенциалды мәселелерді алға тартты, олардың арасында жалғыздық мәселесі де бар. Шынында да, дәстүрлі мәдениеттерде адам бір жағынан жеке тұлғаның автономиясына жол бермейтін, бірақ екінші жағынан иеліктен шығару мен жалғыздық құбылыстарының таралуына кедергі келтіретін қатаң әлеуметтік байланыстар жүйесіне қосылды. Буржуазиялық қатынастардың қалыптасу дәуірінде "атомдық жеке тұлғаны"қалыптастыру процесі белсенді дами бастады. Атомдық адам-адам, адам-мәдениет, адам-қоғам жүйелеріндегі жүйе құраушы байланыстардың үзілуіне әкелді. Осылайша, адамның әлемдегі тіршілігінің негіздері жойылды, бұл адам өмірінің бірқатар жаңа экзистенциалдарының да, олардың әлеуметтік көріністерінің де қалыптасуына әкелді. Жалғыздық-бұл адам өмірінің мәнін қозғайтын күрделі әлеуметтік-рухани құбылыс. Бұл экзистенциалды мағынасы қарапайым санаға да айқын көрінетін құбылыс. Алайда, мұндай айқындықтың артында күрделі және қарама-қайшы философиялық мазмұн жатыр. Қазіргі ғылымда жалғыздықтың табиғаты мен мәніне, сондай-ақ оның пайда болу себептеріне бірыңғай көзқарас болмауы кездейсоқ емес. Ұсынылған зерттеудің өзектілігі жалғыздықтың кең таралған жағымсыз көріністері адамның жеке басын жоғалтуға, оның құндылық мотивациясының бұлыңғырлануына, демек, жеке және мәдени даму стратегияларының қалыптасуына кедергі келтіретіндігімен одан әрі күшейе түседі Басқаша айтқанда, жалғыздық құбылысы тек экзистенциалды ғана емес, сонымен бірге жеке адам мен қоғамның мәдени және тарихи динамикасымен байланысты. |
|---|---|
| ISSN: | 2521-6465 |
| Contains: | Enthalten in: Chabaršy. Dintanu serijasy
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.26577//EJRS.2023.v36.i4.r4 |