Das Schicksal der Christine Von Hoiningen-Huene (1848-1920): geisteskranke Querulantin oder gelehrte Historikerin?
Een bijdrage aan historisch-theologische vrouwenstudie wordt geleverd door Angela Berlis met haar artikel over de historica Christine von HoiningenHuene (1848-1920). Aan de orde komen thema's gerelateerd aan de rechtspraak, de ontwikkeling van vrouwenstudie, de professionalisering van geschieds...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic/Print Article |
| Language: | German |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
2002
|
| In: |
Proeven van vrouwenstudies theologie ; deel VII:
Year: 2002, Pages: 143-165 |
| Online Access: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| Summary: | Een bijdrage aan historisch-theologische vrouwenstudie wordt geleverd door Angela Berlis met haar artikel over de historica Christine von HoiningenHuene (1848-1920). Aan de orde komen thema's gerelateerd aan de rechtspraak, de ontwikkeling van vrouwenstudie, de professionalisering van geschiedschrijving in de negentiende eeuw en de situatie van de katholieke oppositie na Vaticanum 1. Berlis beschrijft de methodische stappen die zij zet om een markante vrouw, die in de vergetelheid was geraakt, aan de 'spiraal van het vergeten' te ontrukken. Dat betekent tegelijkertijd dat de lezers van dit artikel nu met de persoon en het werk van Christine von HoiningenHuene kunnen kennismaken. Zij behoorde tot de eerste generatie vrouwen die aan het einde van de negentiende eeuw in Bern (Zwitserland) promoveerden. Zij schreef een dissertatie over de betrekkingen tussen Zwitserland en Holland in de zeventiende eeuw. Haar levensdoel was echter niet alleen haar werk. Ze verlangde naar een partner en naar een eigen gezin. De tragiek van Von Hoiningen-Huene is dat haar huwelijk met een niet-adellijke man slechts kort stand hield en het haar familie was die haar reputatie voorgoed bezoedelde. Zij lieten haar onder curatele stellen omdat zij geestesziek zou zijn. Om gevangenneming of opname in een kliniek te voorkomen, vluchtte Von Hoiningen-Huene naar het buitenland. Daar zette zij haar werk voort, promoveerde en voorzag in haar eigen levensonderhoud. De 'spiraal van het vergeten' reproduceert het vergeten steeds opnieuw. Of zij daar nu zelf al dan niet toe bijdroeg, deze neerwaartse spiraal werd, voorzover het Von Hoiningen-Huene betreft, in gang gezet doordat zij onmondig werd verklaard. Een gerenommeerde historica kon zij niet meer worden. De consequentie daarvan was dat zij in geen enkel biografisch standaardwerk terug te vinden is. Maar, zo schrijft, Berlis, ze is iedereen te slim af geweest; ze heeft het onrecht dat haar is aangedaan minutieus vastgelegd, aan de kaak gesteld en in een openbaar archief ondergebracht. Zo heeft Angela Berlis haar lot kunnen traceren en haar inderdaad aan de vergetelheid ontrukt. Angela Berlis contributes to historical-theological women's studies with her article on the historian Christine von Hoiningen-Huene, in which themes, related to jurisdiction, the development of women's studies, professionalization of historiography in the 19th century and the situation of the catholic opposition after Vaticanum I, are brought to attention. Berlis describes the methodical steps she takes in order to wrest a fascinating woman from oblivion, allowing the readers of her article to get acquainted with Christine von Hoiningen-Huene and her work. She belonged to the first generation of women who obtained their doctoral degree at the end of the 19th century in Bern, Switzerland. She wrote a dissertation on the relations between Switzerland and Holland in the 171h century. Her goal in life did not only concern her work; she longed for a partner and a family of her own. Tragically, her marriage with a man who was not of noble birth, lasted only a short while and her noble family tarnished her reputation for good. They had her placed under legal restraint because they considered her to be mentally ill. She, however, in order to prevent imprisonment or hospitalization, fled abroad, where she continued her work, obtained her doctoral degree and provided for herself. The 'spiral of forgetting' reproduces forgetting over and over again. Whether or not Von Hoiningen-Huene contributed to this herself, the downward spiral was instigated by her family. Consequently, she could never be a renowned historian and her name cannot be found in any biographical standard work. However, as Berlis writes, she outsmarted everyone; she recorded meticulously the injustice done to her, exposed it and placed it in a public archive. Thus Angela Berlis could trace her fate and did indeed wrest her from oblivion. |
|---|---|
| ISBN: | 9021170299 |
| Contains: | Enthalten in: Proeven van vrouwenstudies theologie ; deel VII:
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.15496/publikation-76482 HDL: 10900/135131 |