USO DEL ADJETIVO SINGULAR πãς EN SAN PABLO
Adsunt in Paulo locutiones non paucae, in quibus singulare adiectivum πãς articulo nee praeceditur nee excipitur. Investigandum videtur num iis locutionibus sensus insit semper distributivus qui illis ferme solet adscribi. I. Fundamentalia principia praemittuntur. Primum ac praeeipuum illud est, quo...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Spanish |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Journals Online & Print: | Drawer...
|
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Peeters
1938
|
| In: |
Biblica
Year: 1938, Volume: 19, Issue: 4, Pages: 411-434 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Summary: | Adsunt in Paulo locutiones non paucae, in quibus singulare adiectivum πãς articulo nee praeceditur nee excipitur. Investigandum videtur num iis locutionibus sensus insit semper distributivus qui illis ferme solet adscribi. I. Fundamentalia principia praemittuntur. Primum ac praeeipuum illud est, quod articuli vis in demonstratione seu designatione consistit. Ex primario isto articuli valore ille seeundarius enascitur: quod designato obiecto tribuat unitatem. Vis porro designandi duobus modis exercetur : sive intendendo (seu efferendo) sive distinguendo (seu separando). At ex altera parte ipsius quoque obiecti est consideranda capacitas ad articuli determinationem recipiendam. Alia enim obiecta, ex se ipsa satis determinate, articulum ferme répudiant; alia contra ita sunt in se indeterminata, ut articuli determinationem vix patiantur. II. Normalis usus statuitur adiectivi singularis πãς articulo destituti. In isto loquenti modo plures discernuntur sensus distincti : 1. Frequens est sensus pure distributivus, qui tarnen plures potest easque diversas modalitates induere. 2. Omnis saepe idem valet ac quivis (vel quivis alius). 3. Collectivum quendam sensum praebet non raro, indeterminatum tarnen ac varium. 4. Sensum tandem habet plenitudinis seu integritatis. III. Praecipui quidam textus expenduntur, graviores ac difficiliores, in quibus interpretandis auctores dissentiunt. Sunt autem: Col. 1, 15; Eph. 3, 14-15; 2 Tim. 3, 16; Eph. 2, 21. In his textibus locutiones « omnis creaturae », « omnis (familia) », « omnis Scriptura », «omnis aedificatio » similem praebent sensum, indefinite collectivum, qui aequivalenti locutione « omne quod (vel quidquid) est creatum..... » apte potest declarari. |
|---|---|
| ISSN: | 2385-2062 |
| Contains: | Enthalten in: Biblica
|