LE VERSIONI ARABE DEI PROFETI

Versio Prophetarum arabica, quae legitur in londinensibus Bibliis polyglottis desumpta est ab editione item polyglotta parisiensi, cuius non paucae lacunae per aliam versionem e codice oxoniensi erutam expletae sunt. De his duabus versionibus est hic sermo, et primo de prima, e parisiensi codice der...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Vaccari, Alb (Author)
Format: Electronic Article
Language:Italian
Check availability: HBZ Gateway
Journals Online & Print:
Drawer...
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Peeters 1921
In: Biblica
Year: 1921, Volume: 2, Issue: 4, Pages: 401-423
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Description
Summary:Versio Prophetarum arabica, quae legitur in londinensibus Bibliis polyglottis desumpta est ab editione item polyglotta parisiensi, cuius non paucae lacunae per aliam versionem e codice oxoniensi erutam expletae sunt. De his duabus versionibus est hic sermo, et primo de prima, e parisiensi codice derivatam, quam a loco originis appellare licet aegyptiam (p. 402). Ea pervenit ad nos duplici tramite: primus originem ducit a codice exarato anno 1356 Christi et constat quattuor codicibus eodem fere loco et tempore conscriptis, i. e. Cahirae annis 1583-1586; alter descendit ab exemplari versus annum Christi 1363 conscripto et tribus tantum codicibus innotuit, inter quos antiquissimus (1373) et recentissimus (1806) omnium. Hi vero duo traditionis tramites inter se plane sunt independentes (p. 408). Auctor arabicae versionis ab utraque traditione designatur quidam El Alam, sacerdos alexandrinus (p. 409), qui floruisse dicendus est circa seculum Christi X (p. 411). Vertit vero, ut explicite traditur in suscriptione codicum et examine versionis intrinseco uberius confirmatur, e codice graeco uncialibus, ut aiunt, litteris conscripto (p. 415) et ad celeberrimum alexandrinum (A) tum conditione textus tum aetate et patria maxime accedente (p. 418). Fuit quidem a doctis viris fidelitas arabici interpretis in dubium interdum revocata, praesertim quod Is. 45 videatur totam LXX interpretum traditionem deserere, et ad textum hebraicum aliove transfugere. Sed culpa tota est parisiensis sive editionis sive codicis unde illa profluxit; alii certe codices, et quidem utriusque, ut diximus, independentis traditionis, eodem illo loco et cum LXX interpretibus concordant, et speciatim alexandrinum codicem pone sequuntur (p. 421). Quin si versio arabica cum hoc insigni codice diligenter comparetur, plerumque genuinam LXX versionem purius ac sincerius exhibere deprehendetur. Hinc non minimus eius valor in re critica (p. 423).
ISSN:2385-2062
Contains:Enthalten in: Biblica