Jakub i Ezaw: struktura narracyjna przebaczenia i jej egzystencjalne implikacje (Rdz 32,4–33,20)
Narracja o Jakubie i Ezawie pokazuje jak trudne i złożone jest wprowadzenie w czyn przebaczenie. Wynika to nie tylko z następowania po sobie znaczących epizodów, w których występują i postępują naprzód dwaj bohaterowie, ale również z ich historii życiowej, statusu społecznego i pozycji politycznej....
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Τύπος μέσου: | Ηλεκτρονική πηγή Άρθρο |
| Γλώσσα: | Πολωνικά |
| Έλεγχος διαθεσιμότητας: | HBZ Gateway |
| Journals Online & Print: | Φόρτωση...
|
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Έκδοση: |
CEEOL
2010
|
| Στο/Στη: |
Verbum vitae
Έτος: 2010, Τόμος: 18, Σελίδες: 79-102 |
| Άλλες λέξεις-κλειδιά: | B
tożsamość
B Jakub B narracja B Ezaw B przebaczenie |
| Διαθέσιμο Online: |
Volltext (kostenfrei) Volltext (kostenfrei) |
| Σύνοψη: | Narracja o Jakubie i Ezawie pokazuje jak trudne i złożone jest wprowadzenie w czyn przebaczenie. Wynika to nie tylko z następowania po sobie znaczących epizodów, w których występują i postępują naprzód dwaj bohaterowie, ale również z ich historii życiowej, statusu społecznego i pozycji politycznej. Najwżniejszym jest fakt, iż wzajemne przebacznie jako finalny wynik jest niemożliwy do osiągnięcia bez szeregu interwencji Boga w postępowanie obu stron. |
|---|---|
| ISSN: | 2451-280X |
| Περιλαμβάνει: | Enthalten in: Verbum vitae
|
| Persistent identifiers: | DOI: 10.31743/vv.2014 |