De formali constitutivo personae iuxta Caietanum (recens quaedam controversia)

Notissimum est apud thomistas, Caietanum statuisse constitutivum personae in quodam substantiali modo, qui natura praecedat esse personale. Quorum quidam ita extollunt opinionem Caietani, ut eam esse omnino amplectendam existiment ab iis, qui velint veraciter cum S. Thoma sentire, eiusque fundamenta...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Gazzana, H. (Author)
Format: Electronic Article
Language:Italian
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1946
In: Gregorianum
Year: 1946, Volume: 27, Issue: 2, Pages: 319-326
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Description
Summary:Notissimum est apud thomistas, Caietanum statuisse constitutivum personae in quodam substantiali modo, qui natura praecedat esse personale. Quorum quidam ita extollunt opinionem Caietani, ut eam esse omnino amplectendam existiment ab iis, qui velint veraciter cum S. Thoma sentire, eiusque fundamentalem doctrinam de reali distinctione essentiae et esse in creatis in tuto ponere. Sic cl. mus P. Garrigou-Lagrange (in « Angelicum » Iunio 1945 pp. 84 ss.) haec tria asserit: 1) sententia Caietano contraria circa personam in discrimen ponit doctrinam de distinctione reali in creatis inter essentiam et existentiam, quae est conclusio eiusdem praemissae ex qua consequi debet, suppositum non constitui per esse suum substantiale; 2) eadem sententia supprimit veritatem propositionum affirmativarum, in quibus fit praedicatio de reali supposito: e. g. « Petrus est existens », « est sapiens »..., quia in his, verbum « est » exprimit realem identitatem subiecti et praedicati; porro haec realis identitas est identitas supsuppositi seu personae nonobstante reali distinctione essentiae et existentiae, substantiae et accidentis; 3) praedicta sententia est contraria ordini tractationis de Incarnatione apud Doctorem Angelicum: nam a. 2 q. 17 « Est unum esse in Christo » debuisset immitti in quaestionem secundam in qua de unione hypostatica agitur. Breviter: personalitas est qua constituitur persona tamquam subiectum cui existentia tribuitur ut praedicatum contingens; ergo existentia nequit formaliter constituere hoc subiectum; sicut essentia Petri non est sua existentia, ita Petrus ipse formaliter non constituitur per existentiam. Haec laudatus Auctor. Intentio nostra est paucis verbis exponere, quid responderi possit his obiectionibus, tangendo simul rationes quae contra modum substantialem Caietani vim suam retinent.
Contains:Enthalten in: Gregorianum