La irregolarità della consacrazione di Sinesio come congettura?
Cum alio articulo probatum clare sit deesse prorsus argumenta ad eorum confirmandam opinionem, qui Synesii episcopi consecrationem contra leges Ecclesiae peractam esse velint, eadem nunc illicita ordinatio ne coniectura quidem sustineri posse ostenditur contra eos qui, « tacente historia ad coniectu...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Italian |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1946
|
| In: |
Gregorianum
Year: 1946, Volume: 27, Issue: 2, Pages: 261-299 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Summary: | Cum alio articulo probatum clare sit deesse prorsus argumenta ad eorum confirmandam opinionem, qui Synesii episcopi consecrationem contra leges Ecclesiae peractam esse velint, eadem nunc illicita ordinatio ne coniectura quidem sustineri posse ostenditur contra eos qui, « tacente historia ad coniecturam confugiendum » esse censuerunt. Etenim cum apertissime constet sententias illas, quas Synesius etiam in episcopatu praefracte se retenturum adfirmaverat, non modo Origenismi labe infectas fuisse, verum etiam ad eas pertinere doctrinas origenianas, quae antea longa temporum traditione ut contrariae christianae legis praeceptis reprobatae, mox vero in synodo Alexandrina anni 400 ut haereticae declaratae damnataeque fuissent, vix credibile est eundem illum Theophilum patriarcham, quam anno 400 solemni decreto doctrinam vetuisset, hanc eandem vix paucis elapsis annis Synesio ad episcopatum provehendo retinendam permisisse. Historiae deinde afferuntur scriptores, qui eadem illa aetate cum florerent, illiusque temporis facta cum suscepissent conscribenda, ac maxime res gestas Theophili patriarchae narrantes, de hac consecratione Ecclesiae legibus refragrantibus facta nihil omnino nobis prodiderunt, ut inde quid in ea gestum sit colligere possimus. Quae tamen talis fuit ut nullo modo secreto peragi potuerit; immo vero ea ratione compleri debuit, ut omnibus innotesceret quonam pacto ad munus suum exercendum admissus fuisset novus episcopus, cuius nota omnibus esset doctrina christianae fidei aperte repugnans. Quomodo his in adiunctis tantum in se nefas Theophilus admittere potuit? Et quanam ratione eius adversarii facinus tam horribile non reclamantes adspexerunt audieruntque, atque inde scriptores Theophilo tam infesti illud idem silentio praeterierunt in suis historiis? Hoc silentium tale est, ut illa coniectura nullo modo admittenda esse videatur. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Gregorianum
|