Hat Duns Scotus in Paris zweimal das dritte Buch der Sentenzen erklärt? Ein Beitrag zur Erforschung der Natur und Geschichte der Reportata und Principia
Exposita sententia, qua imprimis propter reportationem contentam in cod. 53 Ripoll Archivii Centralis Barcinonensis affirmatur Scotum Parisiis bis tertium librum sententiarum exposuisse, rationes afferuntur, cur hoc non possit admitti. Quae rationes hauriuntur cum ex usu constanti Universitatis Pari...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | German |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1946
|
| In: |
Gregorianum
Year: 1946, Volume: 27, Issue: 2, Pages: 220-260 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Summary: | Exposita sententia, qua imprimis propter reportationem contentam in cod. 53 Ripoll Archivii Centralis Barcinonensis affirmatur Scotum Parisiis bis tertium librum sententiarum exposuisse, rationes afferuntur, cur hoc non possit admitti. Quae rationes hauriuntur cum ex usu constanti Universitatis Parisiensis tum praecipue ex eo quod comparata prima distinctione redactionis cod. Ripoll cum ea redactionis impressae evidenter sequitur in utraque agi non de duabus, sed de una eademque lectione. Aliis deinde pluribus comparatis articulis ostenditur argumenta pro opposita sententia allata rem non evincere, immo saepius confirmare contrariam. Praeterea inquisitio maiorem lucem affert ulteriori indagationi de methodo Scoti deque natura reportationum generatim atque simul primum usque adhuc notum exemplum disputationis collativae inter baccalarios eiusdem anni exhibet. Baccalarius, cum quo Scotus disputat, est ex ordine Praedicatorum et quidem probabiliter, non autem certo Iohannes Parisiensis. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Gregorianum
|