Zur Frage der ursprünglichen Ordnung im Johannesevangelium

Omnibus fere consentientibus in Evangelio secundum Joannem contextus capitum 5 et 6 ex una parte et sermonis sic dicti valedictorii (Joh 13-17) ex altera parte, prout in omnibus codicibus exstat, quasdam difficultates patitur, ita ut iusto iure quaesitum sit, num forte ordo primitivus textus sit tur...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Brinkmann, B. (Author)
Format: Electronic Article
Language:German
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1939
In: Gregorianum
Year: 1939, Volume: 20, Issue: 1, Pages: 55-82
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Description
Summary:Omnibus fere consentientibus in Evangelio secundum Joannem contextus capitum 5 et 6 ex una parte et sermonis sic dicti valedictorii (Joh 13-17) ex altera parte, prout in omnibus codicibus exstat, quasdam difficultates patitur, ita ut iusto iure quaesitum sit, num forte ordo primitivus textus sit turbatus et quomodo restitui possit, si non iam habetur. Supponatur textum originarium quarti Evangelii, quem S. Joannes sive propria manu sive probabilius per scribam confecit et a quo tandem aliquando omnia apographa dependent, fuisse codicem (non volumen) constantem unico strato seu fasciculo foliorum geminatorum papyraceorum (vel forte membraneorum) ad modum codicis papyracei Epistolarum S. Pauli (P46), qui continetur inter fragmenta recenter a Chester Beatty acquisita. In hac suppositione fieri potuisset, ut in codice originario non ligato quaedam folia geminata inter se commutata et consequenter sectiones aeque longae textus in utraque dimidia parte codicis transpositae essent, ita ut hic ordo mutatus in omnia apographa transiisset. Si quaelibet pagina in tali codice ordinarie continuisset 30 lineas cum 30 litteris, ita tamen, ut a medio codicis loco per plura folia numerus linearum et litterarum in singulis paginis paulum auctus fuisset, sicut v. g. in P46 observatur — ratio potuit esse, quia scriba putasset spatium pro toto textu secus non sufficere —, et si insuper primae duae paginae vacuae fuissent, correspondissent re vera quoad numerum foliorum eorumque distantiam a medio codicis loco : capiti quinto in priore parte codicis capita 15+16 in altera parte, et capiti sexto in priore parte capita 13+14 in altera, ita ut respectivis foliis geminatis repositis obtineretur hic ordo : Joh I-4; 6; 5; 7-12; 15; 16; 13; 14; 17-21, quo ordine restituto contextus Evangelii fit sat obvius et naturalis, ita ut forte sit ordo primitivus.
Contains:Enthalten in: Gregorianum