L'unité de Dieu dans le système Spinoziste
Spinoza voluit — quemadmodum notum est — systema creare philosophicum, summa, qua fieri potest, unitate praeditum : ex uno videl. principio, Deo, omnem realitatem mundi eo modo, quo fieri consuevit in geometria, « deducere » conatus est. At ut ex Deo reapse omnes, quotquot in universo inveniuntur, p...
Main Author: | |
---|---|
Format: | Electronic Article |
Language: | French |
Check availability: | HBZ Gateway |
Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1935
|
In: |
Gregorianum
Year: 1935, Volume: 16, Issue: 2, Pages: 260-271 |
Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
Summary: | Spinoza voluit — quemadmodum notum est — systema creare philosophicum, summa, qua fieri potest, unitate praeditum : ex uno videl. principio, Deo, omnem realitatem mundi eo modo, quo fieri consuevit in geometria, « deducere » conatus est. At ut ex Deo reapse omnes, quotquot in universo inveniuntur, perfectiones « deducantur », debet utique Deus eas omnes aliquo tandem modo in se continere! Cum autem non possit ea in se continere « modo analogico » — analogia enim entis, ut constat, in cognitione « abstractiva » fundatur, quam intuitionismus rationalisticus Spinozae penitus excludit! — nihil remanet, nisi eas « formaliter » possideat. Sed quomodo tunc poterit Deus esse « absolute infinitus »? Quatenus absorbet in se omnem realitatem! Si quidquam extra Eum remaneret realitatis, dicendus esset « mancus », mutilatus, limitatus! At tunc gravissimum exoritur problema : quomodo tunc Deus dici poterit unus? Quomodo multitudo infinita Attributorum adeo disparatorum ut sunt Extensio et Cogitatio, (quae sola nos cognoscere dicimur) unam eandemque Dei realitatem « constituere » possunt? Reapse omnia tentamina, quae ad Dei Spinozani unitatem salvandam adduci consueverunt, prorsus inefficacia ostenduntur. Deus, in Spinozae systemate, apparet tamquam infinitum quoddam « musivum », cuius unaquaequae pars componens (infinitum Attributum) speciem prae se fert cuiusdam Dei distincti. Atque ita in radicali monismo quaedam species polytheismi latentis invenitur. |
---|---|
Contains: | Enthalten in: Gregorianum
|