Valeur Religieuse de l'Acte de Foi

Quamvis S. Paulus saepe fidei dignitatem extollat, protestantes liberales et modernistae, agnosticismo imbuti, valorem fidei dogmaticae prorsus negant. De hac igitur nobis est loquendum. 1. Quantum momentum in vita religiosa habeat, facilius apparebit, si consideratur primus ille actus fidei quo hom...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Hocedez, E. (Author)
Format: Electronic Article
Language:French
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1934
In: Gregorianum
Year: 1934, Volume: 15, Issue: 3, Pages: 377-408
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)

MARC

LEADER 00000naa a22000002 4500
001 178927382X
003 DE-627
005 20220211052829.0
007 cr uuu---uuuuu
008 220211s1934 xx |||||o 00| ||fre c
035 |a (DE-627)178927382X 
035 |a (DE-599)KXP178927382X 
040 |a DE-627  |b ger  |c DE-627  |e rda 
041 |a fre 
084 |a 1  |2 ssgn 
100 1 |a Hocedez, E.  |e VerfasserIn  |4 aut 
245 1 0 |a Valeur Religieuse de l'Acte de Foi 
264 1 |c 1934 
336 |a Text  |b txt  |2 rdacontent 
337 |a Computermedien  |b c  |2 rdamedia 
338 |a Online-Ressource  |b cr  |2 rdacarrier 
520 |a Quamvis S. Paulus saepe fidei dignitatem extollat, protestantes liberales et modernistae, agnosticismo imbuti, valorem fidei dogmaticae prorsus negant. De hac igitur nobis est loquendum. 1. Quantum momentum in vita religiosa habeat, facilius apparebit, si consideratur primus ille actus fidei quo homo ab infidelitate ad christianismum convertitur. Per illum enim actum, sub influxu gratiae, propriam naturam trascendens, tunc primum incipit sese ad finem supernaturalem dirigere, fitque discipulus Christi, intellectum, cui competit ordinare totam vitam moralem, totaliter et irrevocabiliter Deo subiciens. Porro per actum fidei, quo, mortificata superbia, autonomia deponitur, et, superata naturali inclinatione, firmiter assentitur eis quae non videntur, captivatur intellectus in obsequium Christi, ita ut actus fidei sacrificium quoddam spirituale, cuius effectus est purificatio cordis, recte dicatur. Actus enim fidei (quod non attendunt sufficienter adversarii) est actus voluntarius et liber, cum fides sub imperio voluntatis ex reverentia erga Deum et ex desiderio finis supernaturalis motae eliciatur, ideoque meritorius et maxime laudabilis; et quia supponit et involvit praeter obedientiam reverentialem, Divinae Veritatis agnitionem plenamque Veracitati Dei fiduciam, Deum magnopere honorat. Illud autem obsequium soli Deo debetur, cum soli Deo totaliter et irrevocabiliter intellectum qui est facultas suprema et directiva totius activitatis humanae, subicere possimus, quare recte a patribus vocatur actus latriae, in quantum per talem subiectionem supremum dominium Dei nostramque plenam ab eo dependentiam agnoscimus et profitemur. Actus igitur fidei est quaedam consecratio activa universalis et irrevocabilis, sed simul est etiam intellectus consecratio passiva. Quanti autem pretii ad vitam religiosam et moralem sit recta et certa cognitio Dei eiusque consiliorum, nemo est qui non videat: neque quisquam dubitare poterit quin maxime homini religioso prosit iam in hac vita per lumen divinúm infusum, licet obscurum, ad cognitionem intimiorem Dei pertingere. 2. Fides facit « adhaerere primae Veritati », nempe intellectus unitur Veritati substantiali sese in suo testimonio manifestanti. Per infusionem luminis supernaturalis Deus fit sua operatione speciali intime praesens animae credenti. Quae quidem praesentia, utpote obscura, non directe, neque distincte percipitur, attamen actu exercito, ad modum quo ipsa anima actu exercito in sua naturali operatione, cognoscitur. Per fidem caritate formatam Christus in cordibus fidelium habitat; per fidem autem informem Deus proprie inhabitare dici non potest; haec tamen inhabitatio, eo quod Deus contactu virtutis intime praesens fit, praeparatur et quasi inchoatur. Tandem actus fidei est anticipatio et inchoatio vitae aeternae in nobis. 
773 0 8 |i Enthalten in  |t Gregorianum  |d Roma : Ed. Pontificia Univ. Gregoriana, 1920  |g 15(1934), 3, Seite 377-408  |h Online-Ressource  |w (DE-627)786673931  |w (DE-600)2771911-X  |w (DE-576)407313737  |7 nnns 
773 1 8 |g volume:15  |g year:1934  |g number:3  |g pages:377-408 
856 4 0 |u https://www.jstor.org/stable/23567325  |x Verlag  |z lizenzpflichtig  |3 Volltext 
935 |a mteo 
936 u w |d 15  |j 1934  |e 3  |h 377-408 
951 |a AR 
ELC |a 1 
ITA |a 1  |t 1 
LOK |0 000 xxxxxcx a22 zn 4500 
LOK |0 001 4055750269 
LOK |0 003 DE-627 
LOK |0 004 178927382X 
LOK |0 005 20220211052829 
LOK |0 008 220211||||||||||||||||ger||||||| 
LOK |0 035   |a (DE-Tue135)IxTheo#2022-02-08#B0F5622102C29FC13ABD9240F6F6BBF28AF0F4E4 
LOK |0 040   |a DE-Tue135  |c DE-627  |d DE-Tue135 
LOK |0 092   |o n 
LOK |0 852   |a DE-Tue135 
LOK |0 852 1  |9 00 
LOK |0 935   |a ixzs  |a ixrk  |a zota 
ORI |a SA-MARC-ixtheoa001.raw