Augustine, Ambrosiaster and the massa perditionis
Quaestio movetur utrum Sanctus Augustinus aliquid doctrinae suae de peccato originali hauserit ab auctore illo ignoto cui nomen Ambrosiaster est inditum, cui attribuuntur Commentarii in XIII Epistolas B. Pauli et Quaestiones in Novum et Vetus Testamentum, opera composita inter annos 366 et 384. Dr....
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | English |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1930
|
| In: |
Gregorianum
Year: 1930, Volume: 11, Issue: 1, Pages: 58-91 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Parallel Edition: | Non-electronic
|
| Summary: | Quaestio movetur utrum Sanctus Augustinus aliquid doctrinae suae de peccato originali hauserit ab auctore illo ignoto cui nomen Ambrosiaster est inditum, cui attribuuntur Commentarii in XIII Epistolas B. Pauli et Quaestiones in Novum et Vetus Testamentum, opera composita inter annos 366 et 384. Dr. Norman Powell Williams, Prof. Oxoniae, censet Augustinum ab Ambrosiastro derivasse formulam nitidam qua sic dictam « solidaritatem » omnium hominum in Adam exprimeret: « omnes peccaverunt in Adam quasi in massa ». Prof. Ernestus Buonaiuti asserere non dubitavit Augustinum, lectis circa 396 commentariis Ambrosiastri, methodum suam hermeneuticam mutasse illasque notiones, de homine 'servo peccati' et 'servo gratiae' formasse quae prima fundamenta doctrinae suae de gratia iacent. Quibus sic opinantibus nonnihil favet opinio Dr. Alfredi J. Smith, Professoris J. H. Baxter, nec non et illustrissimi Alexandri Souter, qui putant Augustinum legisse commentarios Ambrosiastri. Detecto enim uno excerpto e Commentariis Ambrosiastri ad verbum ab Augustino citato, notatisque nonnullis utriusque sententiis satis inter se similibus, hunc illum legisse ab eodemque quaedam hausisse vix dubitandum esse putatur, eo magis quod admitti debet Augustinum quae de peccato originali senserat circa 396 mutasse, Ambrosiastrum vero tales protulisse sententias quae ad talem mutationem producendam aptae esse videntur. Attamen nulla evidentia videtur constare Augustinum unquam pervolvisse codices Ambrosiastri. Adduxit sane e Commentariis, quos a Sancto Hilario conscriptos credebat, illud unum excerptum notissimum « omnes peccaverunt in Adam quasi in massa », idque non semel sed ter allegavit. Sed quaeritur num hoc probet illum ipsos legisse commentarios? Morel quidem, Maffei et Bellarminus non ita censent; ait enim Maffei: « Et merito quidem existimetur commentarios illos numquam legisse Augustinus; cum alias etiam plura in eis exstent Pelagio adversa, nec tamen quidquam aliud ex eis adversum illum adducat ». Morel adeo hoc argumento commotus est ut opinatus sit et Augustinum et Ambrosiastrum textum illum ab eodem fonte, Hilarii scilicet opere deperdito, hausisse. Haec quidem mera est suppositio neque probari potest; manet tamen mirum Augustinum, quem Pelagiani auctoritate Hilarii vehementissime urgebant, ex eis commentariis quos Hilario attribuebat ter eundem textum nec quidquam aliud adduxisse. Augustinus enim a Pelagianis innovationis et aberrationis a doctrina Hilarii arguebatur; ipse vero omni vi et opere nitebatur demonstrare doctrinam de peccato originali nullo modo esse suam propriam, sed ab Ecclesia, ab aliis Episcopis et nominatim ab Hilario firma semper fide creditam. Si ergo prae manibus habuisset hos commentarios qui tot locos Sancti Pauli suo sensu, sua mente, sunt interpretati, certissime tamquam sapiens vir non unicum textum sed bene multos alios textus adduxisset, qui maiore claritate Pelagianos refutassent quam illi quos de facto ex aliis operibus Hilarii allegavit. Multa enim habet Ambrosiaster Pelagianis contraria. Ut autem sana mente explicetur cur Augustinus unum citaverit locum, omnibus aliis silentio praetermissis, coniecturari forsitan licet amicum quemdam locum illum « omnes peccaverunt in Adam quasi in massa » exscripsisse excerptumque ad Augustinum misisse. Si quaeratur quisnam fuerit hic amicus, prae oculis statim venit Comes Valerius, qui anno 419 curavit ut excerpta ex operibus Pelagianorum per Alypium ad Augustinum ferrentur ut refutarentur; et porro, coniecturandi causa, quaedam propono (pag. 71-73) quae hanc coniecturam non esse irrationabilem insinuare videntur. Praemissis deinde quibusdam quae indicant Augustinum de peccato originali semper idem sensisse, monstratur theoria a Buonaiuti proposita nullo modo cum theoria Dr. Smith cohaerere. Examinatis tandem magis in particulari sententiis ex Augustino quae similes vel 'parallelae' inveniuntur eis quae dixit Ambrosiaster, institutaque comparatione utriusque cum commentariis Chrysostomi, quem neuter eo tempore legerat, concluditur ea omnia, quae similia sunt in doctrina, talia esse quae facile a quolibet auctore Catholico, etiam illo aevo, proferri potuerint, nec evincere unum auctorem ab alio sed potius utrumque a communi Ecclesiae traditione dependere. Hinc cum non constet Augustinum legisse Ambrosiastrum, omne argumentum ad stabiliendam 'dependentiam doctrinalem' ab Ambrosiastro, vitio radicali laborat. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Gregorianum
|