La réincarnation selon les Pères de l'Eglise

De transmigratione animarum opinio, diu inter christianos oblivioni data, saec. 18° et 19° iterum fautores nacta, nunc a pluribus, imprimis ab « Internationali Soc. Theosophica » studiose propagatur. Periculum inde puritati fidei oriri potest quod illius opinionis patroni sententiam suam cum doctrin...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Bukowski, Louis (Author)
Format: Electronic Article
Language:French
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1928
In: Gregorianum
Year: 1928, Volume: 9, Issue: 1, Pages: 65-91
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Description
Summary:De transmigratione animarum opinio, diu inter christianos oblivioni data, saec. 18° et 19° iterum fautores nacta, nunc a pluribus, imprimis ab « Internationali Soc. Theosophica » studiose propagatur. Periculum inde puritati fidei oriri potest quod illius opinionis patroni sententiam suam cum doctrina evangelica componi posse contendunt atque Patres Ecclesiae multos, immo christianos universos quidam aiunt, primis saeculis opinioni illi adhaesisse. Quoniam hucusque catholici, dum negant assertum, pauca tantum testimonia recitant ita ut non videatur tolli omne dubium, operae pretium esse duxi, Patrum et scriptorum ecclesiasticorum mentem inquirere ut luce clarius appareat quid censuerit antiquitas christiana de transmigratione animarum; praemittendum autem putavi brevem conspectum historicum de asseclis illius sententiae qui ante Christum vixerunt. Doctrina illa primum occurrit in libris indicis systema pantheisticum Brahmanarum exhibentibus (Upanichades; circ. s. 8° a. Chr.); hanc a Brahmanis Buddha, paucis mutatis, mutuatus est. Eodem fere tempore invenitur in Graecia, primo quidem, ut videtur, apud asseclas mysteriorum orphicorum, deinde apud Pythagoram, Empedoclem, Platonem, Neopythagoreos et Neoplatonicos, quorum ideis imbuti etiam multi Gnostici illam assumpserunt. E scriptoribus christianis primus S. Iustinus transmigrationis animarum explicite mentionem facit eamque intrinsece repugnare dicit quia iterata incarnatio absque clara memoria anteactae vitae proprio fine destitueretur. Fusius S. Irenaeus metempsychosim impugnat, rationis argumentis adiciens testimonia Scripturae. S. Hippolytus testatur coaetaneos christianos exspectare non novam « incorporationem » sed proprii corporis resurrectionem. Tertullianus (De anima, cc. 28-35) prolixe ostendit metempsychosim, etiamsi ad corpora humana restringatur, tam rectae rationi quam doctrinae revelatae repugnare; nos vero resurrecturos ait in eodem corpore; id tantum veri in illo errore affirmari, quod anima sit immortalis et post corporis mortem sorte meritis suis digna fruatur. Hanc « corruptam et dimidiatam fidem » Minucius Felix et Hermias philosophus irrident. Clemens Alexandrinus eam ex defectu recordationis vitae prioris refutat. Etiam Origenes, quem S. Hieronymus fautoribus metempsychosis adnumerabat, illam clare reicit atque argumenta Scripturae in eius favorem allata solvit. Patres graeci s. IV et V uno ore metempsychosim absurdam dicunt; S. Ioannes Chrysostomus testatur christianos vix nomen eius novisse; post illum nemo iam de ea mentionem facit. In Ecclesia occidentali idem animadvertimus: vestigia pugnae contra metempsychosim rarescunt, quo magis fidei nostrae victoria confirmatur. Lactantius errorem illum irridet. S. Ambrosius censet eum pugnare cum natura et gratia. S. Augustinus omnes species metempsychosis rationi et fidei opponi affirmat, nos semel tantum morituros et in nostro, non in alio corpore resurrecturos. Post S. Augustinum solus S. Petrus Chrysologus brevem mentionem facit metempsychosis, occasione interpretationis verborum Christi de Ioanne Baptista et Elia S. Gregorius Magnus, eundem locum explanans, eam iam non commemorat. Patet conclusio: Scriptores ecclesiasticos transmigrationem animarum, etiam ad corpora humana restrictam, unanimi consensu rectae rationi et fidei contrariam dixisse et non admittere nisi animae reditum ad proprium corpus in die resurrectionis. Si quis autem velit perfecte cognoscere quantum metempsychosis doctrinae scriptorum illorum opponatur, rationem quoque habeat necesse est omnium quae docuerunt de morte, iudicio, poenis et praemiis vitae futurae et ceteris quae ad christianam institutionem conferunt.
Contains:Enthalten in: Gregorianum