Two Early Ordination Prayers. An Answer to Dr. Brightman and Canon Lacey

Duae antiquiores orationes pro Ordinationibus (Responsum Doctori Brightman et Canonico Lacey. — In nota sequenti obiectioni respondetur quae a Reverendo Domino Brightman et Canonico Lacey Anglicanis urgetur contra doctrinam Leonis XIII PP. in Bulla « Apostolicae Curae » contentam, in qua ordinatione...

Full description

Saved in:  
Bibliographic Details
Main Author: Jaggar, J. B. (Author)
Format: Electronic Article
Language:English
Check availability: HBZ Gateway
Fernleihe:Fernleihe für die Fachinformationsdienste
Published: Ed. Pontificia Univ. Gregoriana 1927
In: Gregorianum
Year: 1927, Volume: 8, Issue: 3, Pages: 453-458
Online Access: Volltext (lizenzpflichtig)
Description
Summary:Duae antiquiores orationes pro Ordinationibus (Responsum Doctori Brightman et Canonico Lacey. — In nota sequenti obiectioni respondetur quae a Reverendo Domino Brightman et Canonico Lacey Anglicanis urgetur contra doctrinam Leonis XIII PP. in Bulla « Apostolicae Curae » contentam, in qua ordinationes anglicanae nullae et irritae declarabantur. Summus Pontifex dicebat: « Iamvero verba quae ad proximam usque aetatem habentur passim ab Anglicanis tamquam forma propria ordinationis presbyteratus, videlicet, 'Accipite Spiritum Sanctum', minime sane significant definite ordinem Sacerdotii vel eius gratiam et potestatem, quae praecipue est potestas 'consecrandi et offerendi verum Corpus et Sanguinem Domini' », cui assertioni, ait R. D. Brightman, aperta contradictio invenitur in oratione pro presbyteratu in documento Serapionis, civitatis Thmuis in Ægypto inferiore saeculo IV episcopi. Infra legi potest haec oratio. Notandum est, Brightman arguere quasi Summus Pontifex dixisset « minime significant ordinem sacerdotii et eius gratiam et potestatem » et non vel. In primis notandum est haberi in orationibus pro diaconis et episcopis mentionem officii. Quare a quibusdam supponitur nomen officii infeliciter casu excidisse. Praeterea mentio fit virorum electorum a Moyse qui 70 viri in libris liturgicis passim comparantur cum Sacerdotibus secundi ordinis sicut Levitae cum diaconis. Talis mystica comparatio habetur in Romano Pontificali in ordinatione sacerdotali. Ergo definite significatur gradus vel officium. Exemplum simile invenitur in forma sacerdotali apud Abyssinios. Quin etiam orationes consecratoriae ipsae solae praeservatae sunt; periit omne id quod hasce orationes praecedebat aut sequebatur. Fortasse circumiacens materia removeret omne dubium. Canonicus Lacey eodem modo argumentatus est. Asserit in Canonibus Hippolyti gradum vel nomen diaconi omitti in oratione vel forma pro diaconatu. Quod non est verum, quia in omnibus liturgiis orientalibus ordo diaconalis formaliter exprimitur per relationem ad protomartyrem Stephanum, primum diaconum ab Apostolis ordinatum. Verba crucialia in oratione sunt: « O Deus Pater... rogamus te enixe ut effundas Spiritum tuum Sanctum super servum tuum N eumque praepares cum illis, qui tibi serviunt secundum tuum beneplacitum sicut Stephanus... Accipe servitium eius, etc. ». Etiam in Sanct. Apost. Constit., 1. 8, c. 3 est similis oratio consecratoria pro diacono. Cfr. inferius documentum latine traditum. Ergo veritas et auctoritas assertionis Bullae ab hisce Anglicanis oppugnatae vindicantur.
Contains:Enthalten in: Gregorianum