Religion, Morale et Politique
Introductio. Suprema lege caritatis qua Deum et proximum diligere et unitatem fovere iubentur, christiani etiam in vita sua publica et sociali reguntur. Legi isti haeresis et schisma, immo spiritus dissensionis et nimiae contentiones adversantur: id SS. Pontificum litteris edocemur. Atque addunt non...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | French |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1924
|
| In: |
Gregorianum
Year: 1924, Volume: 5, Issue: 3, Pages: 369-390 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Summary: | Introductio. Suprema lege caritatis qua Deum et proximum diligere et unitatem fovere iubentur, christiani etiam in vita sua publica et sociali reguntur. Legi isti haeresis et schisma, immo spiritus dissensionis et nimiae contentiones adversantur: id SS. Pontificum litteris edocemur. Atque addunt non parum tum a laicis tum a ministris sacris esse isti christiano spiritui derogatum. Quam legitime, quam efficaciter, etiam a rebus politicis Pastores Ecclesiae spiritum ab evangelico alienum arcere possint, paucis demonstrare opportunum videtur. 1. Penetratio normarum moralium et religiosarum in res politicas. Etsi ars politica, quae in externa civitatis gubernatione versatur, differt formaliter a prudentia morali quae conscientiam honestat et a religione qua Deus privatim vel socialiter colitur, nihilominus, quía actibus liberis perficitur, respectum moralem et religiosum exuere nequit. Inde servandae a viro politico inviolabiles leges morales: quae vetant ne mala fiant ut eveniant bona; quae privatos ordini legali adstringunt; quae varia officia erga rem publicam imperant, ac iubent ut in studiis suis cives de pace publica solliciti sint et hierarchicum utilitatum ordinem observent. 2. Provincia Ecclesiae. Quid iustum, honestum sit, Ecclesia definire potest. Ad finem suum supremum tutandum plura, praecipue spiritum caritatis et reconciliationem, subditis inculcare potest. Magis quam aliis prudentem et evangelicam rationem sacerdotibus praecipere potest: horum excessus sunt maxime scandalosi; horum actio civilis vix a sacra separatur; horum apostolatus spiritualis a partibus politicis facile minuitur et corrumpitur. Ius istud efficaciter tuendi pacem animorum et promovendi animarum conciliationem, non solus S. Pontifex sed etiam SS. Congregationes et Pastores Ordinarii exercent. Horum igitur auctoritati nemo fidelium, ac praesertim sacerdotum se subtrahere possunt. Conclusio. Haec suavius praestabuntur si fidamus divina Providentia quae summas utilitates cum gravissimis officiis apte coniungere novit. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Gregorianum
|