SAGGIO SULL'ANTROPOLOGIA FILOSOFICA DI PIETRO DA TARENTAISE (BEATUS INNOCENTIUS V) NEL COMMENTO ALLE « SENTENZE » DI PIER LOMBARDO
Praesenti opere A. conatus est inquirere Petri de Tarentasia anthropologiam philosophicam, investigans diligenter eiusdem Commentarium in quatuor libros Sententiarum Petri Lombardi. Eius praecipui proximique, non tamen soli, fontes inveniri possunt in operibus similibus Sancti Bonaventurae Sanctique...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Τύπος μέσου: | Ηλεκτρονική πηγή Άρθρο |
| Γλώσσα: | Ιταλικά |
| Έλεγχος διαθεσιμότητας: | HBZ Gateway |
| Interlibrary Loan: | Interlibrary Loan for the Fachinformationsdienste (Specialized Information Services in Germany) |
| Έκδοση: |
1968
|
| Στο/Στη: |
Divus Thomas
Έτος: 1968, Τόμος: 71, Τεύχος: 2/3, Σελίδες: 210-270 |
| Διαθέσιμο Online: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Σύνοψη: | Praesenti opere A. conatus est inquirere Petri de Tarentasia anthropologiam philosophicam, investigans diligenter eiusdem Commentarium in quatuor libros Sententiarum Petri Lombardi. Eius praecipui proximique, non tamen soli, fontes inveniri possunt in operibus similibus Sancti Bonaventurae Sanctique Thomae. A. inquirit ubi et quatenus Petrus utrumque diligenter sit secutus, continens tamen investigationem intra fines maximarum quastionum de hominis natura, ut temporibus eius explicabantur; quae explications, si ex veritate iudicentur et perpendantur, etiam ad hoc tempus aptissimae videntur. Patet Petrum ex suis fontibus pendere, sed eodem tempore semper apparet quam scienter cogitateque ex magistris pendeat nisus magis intellectu quam voluntate; neque tamen desunt loci ubi ille apparet suus atque conatur, saepe felici exitu, oppositas sententias inter se componere. Ubi ex investigatione singularum quaestionum ac elementorum quibus homo constat ad compre sionem ac coniunctionem rerum transimus, tum hoc unum invenimus in Petri libris: eum semper vigilanter medium tenere; ex quo fit ut, dum prohibetur ne eudat in nimium luctantium partium Studium, ponatur in maxima concordia cum eo quod de homine ac de vita Christiani sentiunt. Qui, cum in optimam partem omnia traheret, de homine sereno integroque animo iudicabat: hominem non esse purum spiritum sed ex anima et corpore constare ; nam si verum est « corpus aggravare animam » ita ut anima in corpore « male disposito quasi stolida efficiatur », verum est etiam « corpus factum esse propter animam », « corpori dari animam esse in eius potestate sed e converso » ita ut « sanitas spiritualis sit causa sanitatis corporalis ». Petrus, si ad philo sophum respicimus, dona naturalia hominis extollit, si ad theologum, hominis divinam mensuram amplificat qua « homo multo inferior angelo » in vita nunquam peritura pari gloriae gradu fruetur. In Petri opere, ea quae ad psychologiam, ad theologiam, ad philosophiam spectant nunquam inter se repugnare videntur, immo in unum fortiter coniuncta solide congruunt, quamvis suam quaeque rationem videndi atque investigandi servent. |
|---|---|
| Περιλαμβάνει: | Enthalten in: Divus Thomas
|
