La teoria della conoscenza come « inclusione » secondo il pensiero di B. Varisco
I. Theoria B. V. haec decernit: 1) Universus constituit systema cujus possibilitas pendet a necessitate logica, quae immanet subjectis sive elementaribus, sive perfectioribus (= gli « io »). Haec autem subjecta constituunt partialem, non integram, realitatem universi. 2) Oognitio realitatis et suiip...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | Italian |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Edizioni Studio Domenicano
1943
|
| In: |
Divus Thomas
Year: 1943, Volume: 46, Pages: 196-236 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Summary: | I. Theoria B. V. haec decernit: 1) Universus constituit systema cujus possibilitas pendet a necessitate logica, quae immanet subjectis sive elementaribus, sive perfectioribus (= gli « io »). Haec autem subjecta constituunt partialem, non integram, realitatem universi. 2) Oognitio realitatis et suiipsius (= dell' « io ») pendet a systemate individuorum, quae relatione essentiali inter se vinciuntur. Quae relatio est causa cognitionis, sive directae, sive indirectae, aliorum subjectorum et aliorum « ego ». 3) Subjectum est « unitas conscientiae », et ea tantum cognoscere potest, quae hac unitate continentur. 4) Conscientia subjecti numquam plena est circa ea quae ipsa continentur ; subjectum, tamen, in ordine possibilitatis, fit omnia, et ea quae, successu temporis, actu cognoscit, implicite jam conscientia continebantur. 5) Subjectum, quando cognoseit tamquam sua ea quae continet et status proprios, ea habet ut subjecta (= li obiettiva), ea sibi opponit et fit « ego ». II. Critica hujus theoriae : 1) Esse objectivum est conditio necessaria et mensura cognitionis humanae, quia ejus objectum adaequatum est ens, et objectum proprium, primum et immediatum, est ens qua est a quidditate sensibili abstractum. Idealismus, igitur, cum id neget, destruit omnem cognitionem humanam. 2) Etiam cognitio « per inclusionem » est impossibilis, quia « inclusio » ordinem physicum spectat, non psychologicum, nee habet relationem ad objectum. 3) Cognitio non requirit immanentiam subjectorum in Deo, quia secus carerent individualitate propria. Hujusmodi immanentia : a) prohiberet ne adessent relationes inter subjecta, quia non adesset distinctio inter ea ; b) prohiberet ne quid physici accideret, quia non haberetur amplius materia ; c) prohiberet ne Deus esset Actus purissimus (expers compositionis logicae, metaphysicae et physicae) et Causa prima, quia mensuraretur tempore et haberet in se ea omnia quae physice accidunt. 4) Quapropter impossibilis est transcendentia relativa, si admittatur immanentia totalis sive inclusio subjectorum eorumque successionum in Deo, quia hoc ducit ad monismum pantheisticum. Transcendentia, igitur, absoluta una sola admitti oportet, utpote quae una sola realitatem subjectorum eorumque activitatem, jura et cognitionem, vi assimilationis intentionalis, tuetur. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Divus Thomas
|