NEW PERSPECTIVES ON THE STRUGGLE BETWEEN GUY OF VIENNE AND HENRY V
De hac agitur quaestione: quomodo explicari possit quod Guido, archiepiscopus Viennensis, qui circa investituras episcopales imperatori suffragari renuerat, deinde in concordatu Wormatiensi (1122), cum in summum pontificem sub nomine Callixti II iam electus esset, eidem instituto investiturae etsi m...
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Electronic Article |
| Language: | English |
| Check availability: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Published: |
Ed. Pontificia Univ. Gregoriana
1980
|
| In: |
Archivum historiae pontificiae
Year: 1980, Volume: 18, Pages: 97-115 |
| Online Access: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Parallel Edition: | Non-electronic
|
| Summary: | De hac agitur quaestione: quomodo explicari possit quod Guido, archiepiscopus Viennensis, qui circa investituras episcopales imperatori suffragari renuerat, deinde in concordatu Wormatiensi (1122), cum in summum pontificem sub nomine Callixti II iam electus esset, eidem instituto investiturae etsi moderate assensum praebuerit. E profundiore cognitione eius indolis personalis eiusque haereditatis intellectualis necnon et intimarum agendi rationum, manifesto elucet Guidonem minime eam rigidam habuisse mentem, quae alicui fortasse visa est. Proveniebat enim loco et condicione, ubi favor reformationis ecclesiasticae non necessario ut consilium imperatori inimicum aestimabatur. Quinimmo, Guido imperatori restitisse videtur non ex eo quod haec duo principia inter se pugnare censuisset. Controversia inter Guidonem et Henricum V revera promanavit ex diverso modo, quo uterque ad regnum Burgundiae sese habuit. Henrico enim ibi dominium de iure competit, Guidonis autem maiores potestatem ibi plus centum annos retinebant. Mortuo Guillelmo, comite Burgundiae et patre Guidonis, sublatisque tempore Cruciatae eiusdem fratribus, Guido unicus exstitit, qui patrimonio suae familiae provideret. Quo in perficiendo collisionem evitare non potuit cum imperatore, qui iuribus imperialibus reintegrandis operam dabat. Inde concluditur quod Guido, postquam ad summum pontificatum ascendit, studium dominandi in Burgundia gradatim moderavit, ita ut causa disputandi cum Henrico penitus cessaret. Sic enim accidit ut pontifex semper magis promptus esset ad transigendum cum imperatore in lite de investitura. |
|---|---|
| Contains: | Enthalten in: Archivum historiae pontificiae
|