Il concorso divino predeterminante: Osservazioni e precisazloni
Molinistae, cum jam plerumque respuant concursum divinum mere simultaneum ut admittant praemotionem physicam, rejiciunt tamen praedeterminationem ad unum, utpote inconciliabilem cum libero arbitrio. Thomistae hujusmodi inconciliabilitatem ut fictitiam habent. – Attamen conceptio praedeterminationis...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Τύπος μέσου: | Ηλεκτρονική πηγή Άρθρο |
| Γλώσσα: | Ιταλικά |
| Έλεγχος διαθεσιμότητας: | HBZ Gateway |
| Fernleihe: | Fernleihe für die Fachinformationsdienste |
| Έκδοση: |
Edizioni Studio Domenicano
1950
|
| Στο/Στη: |
Divus Thomas
Έτος: 1950, Τόμος: 53, Σελίδες: 31-45 |
| Διαθέσιμο Online: |
Volltext (lizenzpflichtig) |
| Σύνοψη: | Molinistae, cum jam plerumque respuant concursum divinum mere simultaneum ut admittant praemotionem physicam, rejiciunt tamen praedeterminationem ad unum, utpote inconciliabilem cum libero arbitrio. Thomistae hujusmodi inconciliabilitatem ut fictitiam habent. – Attamen conceptio praedeterminationis quam quidam ex illis exhibent, talis videtur quae instantiae Molinistarum ansam quodammodo praebeat. Tribuunt enim praedeterminationem actus liberi motioni divinae, eo quod non agnoscant potestatem sese determinandi in voluntate creata exsistentem ante ipsam motionem. Quod non apparet quomodo cum affirmatione libertatis cohaerere valeat. S. Thomas affirmat quidem motionem divinam esse praedeterminantem : at non propter insufficientiam voluntatis ad se determinandum, bene vero unice propter eminentiam causalitatis divinae, cui quidquid perfectionis est in actione creaturae oportet subesse. Ex hoc apparet exigentiam praedeterminationis divinae esse pure metaphysicam, nullo modo psychologicam vel moralem. Unde oppositae sententiae Theologorum minime censendae sunt influxum habere in directionem vitae, sive naturalis sive supernaturalis, neque ex supposita habitudine ad illam sunt dijudicandae. |
|---|---|
| Περιλαμβάνει: | Enthalten in: Divus Thomas
|